Özellikle pandemi sürecinde işten çıkış yasağı nedeniyle işverenler tarafından Kanunu dolaşıp 29 kod ile işçileri işten çıkardıkları ve mağduriyetlere sebebiyet verdikleri yönünde çıkan haberler nedeniyle SGK 29 kodunu kaldırarak Kanunun madde gerekçelerine göre ayırmıştır.
    Değişiklikle birlikte artık işverenler 4857 sayılı Kanun 25. Maddesinin ll. bendinin alt fıkralarına göre fesihlerde uygun  çıkış kodu seçmesi gerekmektedir. Bu husus bir takım karışıklıklarla birlikte mahkemelerde iş akdinin fesih konusunu oluşturan eylemin tam olarak belli olmasına yardımcı olacaktır. Ancak bilinmelidir ki, işten çıkış nedeni birden fazla olabildiği durumlarda en ağır ve etkin olan çıkış nedenin seçilmesi ve belgeleri ile desteklenmesi işveren açısından önem arz etmektedir.
Çıkış Kodu
Çıkış Nedeni
Kanun Maddesi
42

İş sözleşmesi yapıldığı sırada bu sözleşmenin esaslı noktalarından biri için gerekli vasıflar veya şartlar kendisinde bulunmadığı halde bunların kendisinde bulunduğunu ileri sürerek, yahut gerçeğe uygun olmayan bilgiler veya sözler söyleyerek işçinin işvereni yanıltması.
4857 sayılı Kanun Madde 25-II-a

43
İşçinin, işveren yahut bunların aile üyelerinden birinin şeref ve namusuna dokunacak sözler sarf etmesi veya davranışlarda bulunması, yahut işveren hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ihbar ve isnadlarda bulunması.
4857 sayılı Kanun Madde 25-II-b
44
İşçinin işverenin başka bir işçisine cinsel tacizde bulunması.
4857 sayılı Kanun Madde 25-II-c
45
İşçinin işverene yahut onun ailesi üyelerinden birine yahut işverenin başka işçisine sataşması, işyerine sarhoş yahut uyuşturucu madde almış olarak gelmesi ya da işyerinde bu maddeleri kullanması.
4857 sayılı Kanun Madde 25-II-d
46
İşçinin, işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışlarda bulunması.
4857 sayılı Kanun Madde 25-II-e
47
İşçinin, işyerinde, yedi günden fazla hapisle cezalandırılan ve cezası ertelenmeyen bir suç işlemesi.
4857 sayılı Kanun Madde 25-II-f
48
İşçinin işverenden izin almaksızın veya haklı bir sebebe dayanmaksızın ardı ardına iki işgünü veya bir ay içinde iki defa herhangi bir tatil gününden sonraki iş günü, yahut bir ayda üç işgünü işine devam etmemesi.
4857 sayılı Kanun Madde 25-II-g
49
İşçinin yapmakla ödevli bulunduğu görevleri kendisine hatırlatıldığı halde yapmamakta ısrar etmesi.
4857 sayılı Kanun Madde 25-II-h
50
İşçinin kendi isteği veya savsaması yüzünden işin güvenliğini tehlikeye düşürmesi, işyerinin malı olan veya malı olmayıp da eli altında bulunan makineleri, tesisatı veya başka eşya ve maddeleri otuz günlük ücretinin tutarıyla ödeyemeyecek derecede hasara ve kayba uğratması.
4857 sayılı Kanun Madde 25-II-ı
Yorumlar
* Bu e-posta internet sitesinde yayınlanmayacaktır.